Maite Carranza "Lodowa pustynia"

Anaid urządza pierwsze w swoim życiu przyjęcie urodzinowe. Jednak nie wszystko przebiega tak, jak sobie wymarzyła. Dochodzi do zakłócenia spokoju i dziewczynka wraz z Selene musi uciekać. Anaid wyrzuca sobie, że nie miała dość odwagi by pocałować Roca, gdy ją o to poprosił. Podczas podróży Selene prosi Anaid, żeby z nikim się nie kontaktowała. Zakochana dziewczyna postanawia złamać zakaz i pisze do Roca. Otrzymuje od niego sprzeczne wiadomości. Chłopak najpierw pisze, że ją lubi, a później udaje, że mu na niej nie zależy, do tego dostaje od niego wiadomości z różnych skrzynek.

Podczas podróży Selene opowiada Anaid swoją historię. Kobieta studiowała w Barcelonie dziennikarstwo i wynajmowała mieszkanie wraz z dwiema koleżankami: Carlą i Meritxell. Posiadały także zwierzątko: chomiczkę Lolę. Dziewczyny zostały zaproszone na bal przebierańców, więc przygotowały kostiumy. Selene postanowiła przebrać się za Baalat, okrutną felicjańską królową, czarownicą Odish, która przyczyniła się do śmierci wielu małych dziewczynek Omar i według legendy jest nieśmiertelna. Kiedy Demeter dowiedziała się o przebraniu, próbowała wyperswadować Selene taki strój. Dziewczyna jednak uznała, że jest mądrzejsza. Na balu była podziwiana i poznała tam przystojnego Gunnara, z którym spędziła później noc. Nie czuła się jednak sobą, ale uczucie to przypisała miłości. Po pewnym czasie okazało się, że Gunnar jest chłopakiem Meritxell, a także że dziewczyna jest z nim w ciąży. Do Seleny przyjechała wtedy Demeter i prosiła, by wybrała się do Urt, gdzie zamordowano dziewczynkę, córkę Eleny. Wyszło na jaw, że noc imprezy była nocą podczas której wiele Omar zginęło z rąk Odish. Dziewczynki umarły, ponieważ zostały pozbawione krwi.  Selena wybrała się do Urt i tam, dzięki malutkiemu Rocowi znalazła węża w domu Eleny. Kobieta zabiła go, a ten umierając kreślił swą krwią imię Baalat. Okazało się, że Selena przebierając się za nią, przywołała czarownicę do życia i przyczyniła się do jej powrotu i rzezi dziewczynek, a to, że nie czuła się sobą oznaczało, że było opętana. Wyszło na jaw także, że współlokatorki Seleny są czarownicami Omar i że Demeter stale je kontrolowała. Doszło do kłótni, podczas której Meritxell wyznała, że wie o romansie Selene i Gunnara. Podczas szarpaniny Selene wręczyła Mertxell swoje atame i opuściła mieszkanie. Zaszyła się u Gunnara postanawiając, że już nie chce być czarownicą. Po dłuższym czasie Demeter udało się z nią skontaktować. Selene dowiedziała się, że Meritxell została zabita, ktoś wbił jej atame w serce i to Selene jest podejrzewana o ten czyn. Przerażona dziewczyna uciekła razem z Gunnarem, pozbyła się różdżki i zerwała wszelkie relacje ze swoim klanem. Spędziła noc z Gunnarem na magicznej górze. Niestety Selene nie pamiętała nic z tego, co się tam wydarzyło. Gdy zeszli do miasta Selene spotkała starą Omar, która namawiała ją do powrotu do Demeter i podarowała jej swój nóż.

Następnie para wybrała się statkiem wielorybników na Islandię. Selene odkryła, że co wieczór Baalat wypijała jej krew i w związku z tym zaczął jej pilnować stary marynarz, który niewiele później zginął podczas jednej z burz. Selene doszła do wniosku, że Meritxell sama się zabiła, bo nie chciała być opętana przez Baalat, tak jak w tamtym momencie Odish opętała ją. Gdy młodzi dopłynęli do celu, Selene udało się spotkać z czarownicami z klanu Klaczy Postanowiła uciec razem z Gunnarem, gdy podsłuchała, że kobiety chcą usunąć jej ciążę.

Kobieta doszła do wniosku, że musi się podzielić z Gunnarem swoim sekretem i wyznała mu, że jest czarownicą. Kochankowie wylądowali w gospodarstwie, w którym mieszkał ojciec Gunnara. Tam odnaleźli ukryty skarb, a Selene dostrzegła, że widzi duchy. Rozmawiała z dziewczynką – duchem, która była przekonana, że Gunnar to jej przyjaciel, żyjący wieki wcześniej. Selene dodatkowo przerażało wiszące na ścianie malowidło matki Gunnara i jej lodowate spojrzenie. Kiedy Gunnar chciał wyruszyć na wyprawę na Grenlandię, Selene zdecydowała się jechać razem z nim. Już na miejscu kupili psy oraz zaprzęg i pojechali w głąb lądu. Tam też jedna z kobiet doznała wizji i przekazała Selenie proroctwa. Dziewczyna dowiedziała się, że urodzi wybrankę. Podczas podróży wyszło na jaw, że Gunnar jest nieśmiertelny i jest synem Lodowej Damy, Odish panującej na Grenlandii. Przerażona Selena zawarła pakt z duchem polarnika, matką niedźwiedzicą i suką Leą, ponieważ w trakcie ciąży potrafiła także rozmawiać ze zwierzętami. Udało im się uciec i Selene bezpiecznie urodziła swoją córkę Dianę. W drodze powrotnej próbowała dopaść ją Baalat, ale kobieta i dziecko były chronione przez Lodową Damę – babcię niemowlaka. Odish zaczęła słabnąć i poprosiła Selene, by przeszła ścieżkę Om i poprosiła umarłych o pozbawienie Baalat mocy. Selene zgodziła się na jej prośbę. Baalat, umierając, ostatkiem sił wyznała, że wróci gdy wybranka będzie miała 15 lat. Kiedy Selene powróciła do świata żywych, zauważyła walczące Demeter i Lodową Damę. Dzięki usłyszanym wcześniej proroctwom, stanęła po stronie swojej matki, dzięki czemu pokonały Odish. Kobiety udały się w podróż powrotną wraz z jedną z innuitek, z którą Selene zawarła mleczny pakt (nawzajem karmiły piersią swoje dzieci – Dianę i Sarmik, które dzięki temu stały się mlecznymi siostrami). 

Po powrocie Demeter i Selena postanowiły ukrywać Dianę, więc zaczęły czytać jej imię od tyłu, by brzmiało Anaid i zaczęły farbować jej włosy. Udawało się to dopóki Demeter nie została zamordowana przez Odish.

Po tej opowieści Anaid postawia wyznać mamie, że skontaktowała się z Rociem oraz że otrzymała kolczyki od małego chłopca, którego spotkała podczas ich trasy. Nagle za gardło łapie ją niewidzialna ręka: to Baalat, którą poprzez maila niechcący przywołała. Dziewczynka prosi duchy o pomoc i Baalat odpuszcza. Okazuje się, że kolczyki podarował jej Gunnar, a Cristine Olav jest jej babką – Lodową Damą. Nagle ktoś puka w drzwi samochodu – to Gunnar.

 

Maite Carranza "Klan Wilczycy"

Anaid jest brzydką, skrytą w sobie dziewczynką. Koledzy nie lubią jej, przezywają ją „kujonica, co to wszystko wie”. Jej życie zmienia się diametralnie po śmierci babci Demeter i zniknięciu Seleny – mamy Anaid. Początkowo, dziewczynka jest przekonana, że matka uciekła z kochankiem. Po jakimś czasie, w wyniku niefortunnych zdarzeń, dziewczynka dowiaduje się, że jej matka i babka były czarownicami i ona też jest czarownicą. Anaid zostaje wtajemniczona przez inne czarownice i dowiaduje się o odwiecznej wojnie między klanami czarownic Omar i Odish. Opowiadają jej także, że Selena jest wybranką, która ma zakończyć wojnę i że spełniło się proroctwo i kobieta zdradziła Omar, by je unicestwić. Anaid odkrywa także, że widzi duchy i potrafi się z nimi komunikować oraz że rozumie mowę zwierząt.

W międzyczasie dziewczynka poznaje panią Olav, którą nadspodziewanie często spotyka. Kobieta zazwyczaj ją pociesza. Kiedy czarownice opiekujące się Anaid nie mogą nałożyć jej ochronnego, magicznego gorsetu. Dochodzą więc do wniosku, że coś jest nie tak i musiał zostać rzucony na nią urok. Dziewczynce udaje się przebić czar Odish i wyruszyć ze swoim kotkiem Apollo do lasu. Łączy się tam telepatycznie z Seleną, ale ona odsyła ją z powrotem. Niestety kotek pozostaje zamknięty w świecie, z którym udało się Anaid połączyć. Okazuje się, że na dziewczynkę działał czar nałożony na bransoletkę i stanik, które dostała od Pani Olav. Ta z kolei, okazuje się być czarownicą Odish. Ciotka Criselda, Karen i Gaya chcąc chronić Anaid postanawiają wywieźć ją do schroniska w górach. Dziewczynka buntuje się jednak i postanawia wyruszyć na Sycylię, gdyż znalazła pozostawiony przez Selenę bilet lotniczy w swojej szafce. W ostatniej chwili przed odlotem, na lotnisku zjawia się ciotka Criselda i lecą razem. Na miejscu czekają na nie Valeria i Clodia. Ta druga nie lubi Anaid i żeby nie spędzać z nią czasu wymyka się z domu na imprezy. Pewnego dnia, Anaid dostrzega, że Clodia choruje. Uważa, że Odish upuszczają jej krew i dzieli się swoimi obawami z Valerią, ale ona nie chce jej słuchać.

W międzyczasie Anaid zostaje całkowicie wtajemniczona w świat czarownic. Pod postacią delfina udaje jej się przetrwać burzę na morzu. Następnie zostaje przyuczona do walki  oraz sama wykuwa atame – sztylet z kamieniem księżycowym.

Tymczasem Selena i Salma – czarownica Odish mieszkają w pobliskim zamku. Są obrzydliwie bogate. Salma co noc opuszcza pałac, by żywić się krwią dziewczynek Omar i w ten sposób zyskać nieśmiertelność. Upuszcza także krwi Clodii. Anaid postanawia bronić koleżankę i wyrusza za nią, gdy ta wymyka się na imprezę. Udaje jej się uratować Clodię. Podczas walki ukazuję się berło władzy O. Niestety porywa je Salma i pokazuje hrabinie Odish. Jednak Selenie udaje się podstępem ukraść przedmiot i wrzucić go do magicznego jeziora.

Po wszystkich okropnych wydarzeniach, Anaid i Clodia zostają przyjaciółkami. Anaid wyrasta na piękną dziewczynę. Prosi o naukę latania, a następnie przebywa długą drogę i wraca do swojego rodzinnego miasta Ur. Tam ląduje w oborze Eleny i traci przytomność. Znajduje ją i opiekuje się nią Roc, syn Eleny i kolega Anaid z dzieciństwa. Chłopak pozwala sobie nawet na to, by ją pocałować.

Przychodzi dzień, w którym Anaid pragnie odzyskać matkę. Poprzez duchy wzywa babcię Demeter, która zjawia się pod postacią wilczycy i każe jej wsiąść na promień słoneczny i przenieść się do świata Odish. Tam spotyka kotka Apolla i razem odnajdują Selenę pośród nimf. Kobieta jest zatracona w swoich myślach, jej dusza została uwięziona w jeziorze wraz z berłem. Anaid w nim nurkuje, czym przywraca świadomość Selenie. Kobieta wyznaje, że to Anaid jest wybranką i spełniła się przepowiednia: „Słońca dosiądzie całą sobą/ w ręku księżyca groźna broń.” Dowiaduje się także, że jej matka podawała jej syrop opóźniający wzrosti farbowała włosy swoje i Anaid, by zmylić Odish, że to ona jest wybranką i odciągnąć je od dziewczynki.