Rachel Ward "Numery. Czas uciekać"

Jem jest nastolatką z problemami. Jako dziecko straciła matkę, mieszka w domu zastępczym u Karen. W szkole jej najlepszym kolegą jest Pająk, wysoki czarnoskóry chłopak mieszkający ze swoją babcią. Nikt nie zna sekretu Jem, nikt nie wie, że widzi w oczach ludzi datę ich śmierci. Jedynie babcia Pająka  która także ma paranormalne zdolności, dostrzega niespotykaną aurę dziewczyny.

Jem dowiaduje się, że Pająk kręci ciemne interesy, próbuje go odwieść od tego co robi, bo wie, że ma niedługo umrzeć. Pewnego dnia oboje urywają się z lekcji i wybierają się do centrum Londynu, żeby się rozerwać. Gdy stoją w kolejce do London Eye dziewczyna spostrzega, że bardzo dużo ludzi, ma taką samą datę śmierci w oczach, co gorsza, to dzisiejsza data. Wie, że wydarzy się coś złego, dlatego namawia Pająka, by stamtąd uciekli. Chłopak niechętnie się zgadza. Gdy odbiegają na bezpieczną odległość, London Eye wybucha. Jem mdleje, a gdy się budzi wyznaje Pająkowi swoją tajemnicę.

Młodzi zostali zarejestrowani przez kamery i są poszukiwani przez policję. Muszą uciekać. Jem obcina się na zapałkę. Pająk kradnie forsę swojemu szefowi oraz auto ich znienawidzonemu nauczycielowi. Pragną wyjechać nad morze, bo Westonsupercośtam, jak to określił Pająk, jest miejscowością z jego marzeń. Po jakimś czasie młodzi zostają namierzeni. Pozostawiają samochód, a w nim Jem zostawia notkę z datą śmierci ich nauczyciela. ukrywają się w lesie. Na trasie muszą przekroczyć potok i silny prąd porywa Pająka. Dziewczynie udaje się go uratować, ale wie, że Pająk umrze za tydzień. Trafiają do szopy i budują sobie namiot z siana. Chcąc się wykąpać tańczą w bieliźnie w deszczu i przeżywają swój pierwszy pocałunek oraz pierwszy raz.

Rano uciekają z szopy. Udaje im się złapać stopa i trafiają do pobliskiego miasteczka. Po zjedzeniu śniadania spostrzegają, że są śledzeni. Okazuje się, że to goryl byłego szefa Pająka, który chce odzyskać pieniądze, które ukradł chłopak. Ostatecznie chłopak rozrzuca je na torach, a goryl zostaje złapany przez policję. Jem i Pająk chowają się na skraju lasu. Chłopak idzie poszukać samochodu, którym mogliby uciec i zostaje złapany. Jem poznaje córkę miejscowego szefa policji. Dziewczyna udziela jej schronienia, daje jedzenie i pozwala skorzystać z łazienki. Kiedy Jem wyrusza w stronę Westonsupercośtam ucieka przed policją do kościoła. Tam wyznaje księżom swój sekret. W kościele zjawia się Karen, która nie wierzy Jem i każe jej się przyznać, że wszystko zmyśliła. 

Podczas publicznej konferencji dziewczyna przyznaje, że wszystkich oszukała i wcale nie widzi dat śmierci. Policja przywozi Pająka. Data w jego oczach się nie zmieniła i dzisiaj wypada dzień jego śmierci. Chłopak przy wszystkich całuje Jem, a ona dochodzi do wniosku, że  jedynym sposobem by Pająk mógł dalej żyć jest jej śmierć. Wybiera się na dach by popełnić samobójstwo. Pająk ją od tego odwodzi, ale wygłupiając się na dachu spada i łamie kręgosłup. 

Jem przeprowadza się do Weston z babcią Pająka i rodzi jego syna. Karen umiera. Okazuje się, że syn Jem, też widzi daty śmierci.